cəhət

is. <ər.>

1. Tərəf, yön, səmt. Cəhətləri seçmək çətin idi. Nəriman dönüb dala baxanda gəldiyi yerin də izini itirmiş gördü. M. C..

2. Bir şeyin tərkib hissəsi, elementi. Məfhumun iki cəhəti. – İndi məsələnin ikinci cəhəti qalırdı. . S. H..

3. Bir şeyə aid olan, onu səciyyələndirən keyfiyyət, əlamət, xüsusiyyət. Əsərin kompozisiya cəhəti. Filmin bədii cəhəti. Layihənin texniki cəhəti. – Bir xalqın ən gözəl cəhətlərini özündə təcəssüm etdirən adamlar olursa, onlardan biri də Həzi Aslanov idi. M. İ.. Çayqırağının yaxşı bir cəhəti də bu idi ki, su və peyinlik yaxın olduğundan, burda . . lobya, soğan əkirdilər. Ə. Ə..

4. Səbəb bildirir – görə. Çərx hər ay başına salmış qaşından bir xəyal; Bu cəhətdəndir hər ay başında olmaq bir hilal. F.. . . Xəstə olduğum cəhətə bu yay xırmanım hamıdan geriyə qalmışdı. S. S. A..